Dodany 21 lipca 2020
1 komentarz
O tym, jak rozwijało się pismo dla niewidomych opowiada Marek Jakubowski.
Pobierz plik z audycją: Historia i Rozwój Pisma Punktowego (część pierwsza)
Ten podcast był pobierany 3006 razy
Tyflopodcast to zbiór instrukcji oraz poradników dla niewidomych lub słabowidzących użytkowników komputerów o zróżnicowanej wiedzy technicznej.
Prezentowane na tej stronie pomoce dźwiękowe wyjaśniają zarówno podstawowe problemy, jak metody ułatwienia sobie pracy poprzez korzystanie z dobrodziejstw nowoczesnych technologii. Oprócz tego, Tyflopodcast prezentuje nowinki ze świata tyfloinformatyki w formie dźwiękowych prezentacji nowoczesnych urządzeń i programów. Wiele z nich dopiero znajduje sobie miejsce na polskim rynku.
Zapraszamy do słuchania przygotowywanych przez nas audycji i życzymy dobrego odbioru!
Komentarze
Osobiście uważam, że tak jak było powiedziane w audycji Braille jest potrzebny i da się go nauczyć nawet jeśli się kiedyś widziało. W wieku 27 lat straciłam wzrok. Obecnie od 4 lat jestem niewidoma. Na początku uważałam że nie mam po co uczyć się Braillea bo i tak nie dam rady. Moja przygoda z Braillem zaczęła się dość nietypowo. Pewnego razu oglądałam milionerów na TVNie i tam pojawiło się pytanie o Brailla. Było powiedziane co to jest i na czym to polega. Było tam powiedziane, że to są punkty składające się z dwóch kolumn po 3 punkty. To mi wystarczyło. Zaraz po programie wzięłam moje krople do oczu i zupełnie nie znając tego alfabetu zaczęłam sprawdzać jak wyglądają poszczególne literki. Miałam 2 opakowania kropli do oczu, które zaczynały się na tą samą literę Tak powoli zaczynałam odkrywać litery i cały alfabet. Potem te litery, które udało mi się wyodrębnić rysowałam na karteczce i pokazywałam mojej mamie. Ku mojemu zaskoczeniu moja mama mi powiedziała że dobrze te literki rozszyfrowałam. Sprawdziła to na Wikipedii gdzie one były rozrysowane. Później dostałam tablice w PZNie, z której to poznałam już cały alfabet. Po dwóch dniach zaczęłam czytać bardzo pomału Braillem. Zawsze chciałam umieć czytać nazwy leków za pomocą własnych palców, gdyż nie zawsze za pomocą telefonu mi się to udawało. Niedawno również zaczęłam pisać za pomocą braillea na moim telefonie. Także podsumowując, dla chcącego nic trudnego. Warto próbować. Nigdy nie wiadomo gdzie i kiedy może nam się ten braille przydać. To właśnie moja historia. Nauczyłam się Braillea sama i nieskromnie powiem, że jestem z siebie dumna.